UMUT SEFA YILDIZ: TARKAN’IN USTALARA VEFASI

TARKAN’IN TÜRK SANAT MÜZİĞİNE VEFASI

Türk pop müziğinin şüphesiz bir numaralı ismi Tarkan yepyeni bir albümle döndü. Hem de sürpriz bir Türk sanat müziği albümüyle: “Ahde Vefa”. Aslında bu, Tarkan’ın Türk sanat müziğine ilk yönelişi değil. Kendisi daha önce de gerek düet gerek solo olarak birçok projede ve konserde Türk müziğinin klasikleşmiş eserlerine hayat vermişti. Örnek vermek gerekirse, benim hatırladığım en başarılılarından biri Müzeyyen Senar’la yaptığı “Benzemez Kimse Sana” düetiydi. Zaten köken olarak Tarkan bu türe yabancı değil. Onun müzikal yolculuğunda Üsküdar Musiki Cemiyeti’nin yeri büyük. Bu yüzden sanatçı, kendisini yetiştiren hocalarına, Türk sanat müziği emekçilerine ve bu türün sevenlerine bir vefa borcu hissetmiş olmalı ki böyle bir albüm yaparak bir nevi borcunu ödemeye niyet etmiş. Bu borç bir albümle ödenir mi bilinmez ama Tarkan’ın bu albümde işin hakkını verdiğini söyleyelim. Bir kere onun Türkiye’nin gelmiş geçmiş en iyi seslerinden biri (veya sesi) olduğunu teslim etmek gerek. Onu bu payeye yükselten en önemli unsur, sanatçı kişiliğinin yanı sıra ses ve yorumundaki çeşitlilik. Zira müziğin hemen her türünde şarkı söyleyip hepsinde de başarılı olan bir ikinci isim bilmiyorum.

Albüm içeriğine gelince, kanımca Tarkan kendi sevdiği şarkılarla popüler olanlar arasında bir denge gözetmiş. Çünkü seçilen eserlere baktığımızda albümde çok da ticari düşünülmediğini anlayabiliyoruz. Gerçi şarkıların çoğunlukla hareketli olması aksini düşündürebilir. Ama bu kaygının dozunda olduğunu düşünüyorum. Zaten Türk sanat müziği albümü yapma fikri bile tek başına bunun kanıtı. Hadi yaptı diyelim, tüm albüm hemen herkesin bildiği, en sevilen parçalardan oluşabilirdi. Bunun yerine Tarkan kendi zevkini ön plana çıkarmış ve istediği parçaları söylemiş. On üç şarkıdan en bilinenleri “Rindlerin Akşamı”, “Veda Busesi”, “Kaderinde Zehir Olsa”, “Sevmekten Kim Usanır”. Diğerleri de oldukça önemli ancak nispeten daha az bilinen eserler. Diğer yandan ben albüm düzenlemelerinde de bir bütünlük yakaladım. Bir kere Tarkan Türk Sanat müziğinin ana enstrümanlarına sadık kalmış. Yani daha önce birçok sanatçıda gördüğümüz bir “popülerize etme” durumu burada söz konusu değil. Zaten öyle olsa bir vefa albümü olmazdı herhalde. “Bu şarkılara yepyeni bir yorum yapayım da konuşulsun” veya “bakalım, ne olacak” türünden bir deneyselliğe de girmemiş. İçinden geldiği gibi, doğal bir yorumla söylemiş. Biliyorum Tarkan’ın normal hayranları ondan bir pop albümü bekliyordu ve bu albüm büyük ihtimalle onların susuzluğunu dindirmeyecek. Ama başta Türk sanat müziği severler ve de benim gibi Tarkan’dan ne çıksa kabulüm diyenler için şiddetle tavsiye olunur.

UMUT SEFA YILDIZ

www.dirensanat.com