Dostlar Tiyatrosu’nda Genco Erkal ile birlikte son üç yıldır sahnelediği oyunlarla tiyatro gündemimizde üst sıralara yükselen, ödüller alan Tülay Günal bu kez ‘Umutsuz Ev Kadınları’ dizisinde televizyonda daha geniş kitlelerin karşısında. Tülay Günal ile bir tatil sabahı Cihangir 37/B’de konuştuk.
Devlet Tiyatrosu oyunculuğunun yanısıra özel tiyatro, dizi ve sinema çalışmalarını birlikte sürdürmek gerek tempo gerek uyum açısından zor olmuyor mu?
Tiyatro oyunculuğu, dizi ve sinema oyunculuğundan tamamen farklı. Gerek tarihi ve teknik açıdan gerekse seyirciyle kurulan iletişim anlamında… Bunların hepsi ayrı disiplinler; ama oyuncu olarak hem uyum sağlamak hem de ayrı ayrı her rolün hakkını vermek durumundayız. Tabii zor. Ama profesyonellik bunu gerektiriyor. Ayrıca hepsinin keyfi de ayrı.
Genco Erkal ile ilk kez Simyacı’da sahneye çıktınız. Yeniden nasıl biraraya geldiniz?
1997’de Simyacı’da birlikte oynadık. Kendisi daha sonra Ben Bertolt Brecht oyununu sahneleyeceğini söyledi ve birlikte çalışmamızı teklif etti. Çok mutlu oldum. Devlet Tiyatroları da izin verince hemen çalışmalara başladık.
Caz şarkıcılığı, tiyatro deneyiminize ne ölçüde katkı sağladı?
Caz söylerken müziğin içinde kaybolmayı severdim. Özgürleştiğimi hissederdim; parçayı kendim gibi söylemek isterdim. Bir anlamda bir rolü yorumlamak gibiydi. Bunun tiyatroya katkısı tartışılmaz. Tabii tiyatroda kolektif bir yorum var.
Bu yoğunlukta bir gününüz nasıl geçiyor?
Şu sıralar set ve tiyatro arasında.
Tiyatro dışında herhangi bir sanat dalına ilginiz var mı?
Hocalarımız “biz sadece oyuncu yetiştirmek istemiyoruz, eğer tiyatroyu seçtiyseniz müzik, mimari, resim, heykelden de anlayacaksınız” derlerdi. Diğer sanat dallarıyla ilginiz yoksa, tiyatroyu da hakkıyla yapamazsınız; ufkunuz daralır. Aslında bu sadece güzel sanatlar için geçerli değil. Genel kültürle beslenmek şart.
Tek bir alan olsa hangisini seçerdiniz?
Tiyatro eğitimi aldım. Herhalde tiyatro.
Nasıl çalışıyorsunuz? Prova dışında oyun ve oyunculuk konusunda…
Önce metnin yazıldığı dönemi, o zamanki koşulları ve yazarı araştırırım. Herşey sağlam bir zemine oturmalı. Bu bilgilerle nasıl bir dünyanın içine gireceğimi ve kendimden bu dünyaya neler katabileceğimi düşünürüm. Yönetmenin yaratmak istediği dünyayla paralel giden bir süreç sonrası, oyunun çatısı oluşur. Yönetmene inanmak önemlidir. Sonrası konuşmalar, tartışmalar, uygulamalarla şekillenir. Olana kadar çalışırsınız.
Hep oynamayı hayal ettiğiniz bir rol var mı?
Hayır. Yok.
Eminönü Alipaşa Hanı’nda sahnelenen Yaşamaya Dair’de, açık havada ve gerçek bir hanın duvarları arasında oynamak sizi nasıl etkiledi?
Daha Eminönü maydanından hana doğru yol alırken, oyunun içine ve duygusuna giriyorsunuz. Nazım’ın insanlarının içinden geçerek mekana ulaşıyorsunuz. Kulisiniz hanın bir odası. Oyun başlıyor; yukarda ay, yıldızlar, martı sesleri, arada geçen bir yarasa, etrafta oynayan kediler… Ve hepsinin ötesinde, çok yakınınızda olağanüstü bir seyirci. Bu tarihi hanın hafızası, içinde barındırdığı sesler, bu yaşanmışlık çok farklı. Sarsıcı, büyüleyici, sıradışı bir deneyim…
TÜLAY GÜNAL
Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Tiyatro Bölümü’nü bitirdi. Diyarbakır ve Ankara Devlet Tiyatrolarında görev yaptı. Halen İstanbul Devlet Tiyatroları oyuncusu. Devlet Tiyatrolarının yanı sıra; Dostlar Tiyatrosu’nda Genco Erkal ile birlikte ‘Simyacı’, ‘Ben Bertolt Brecht’ ve ‘Yaşamaya Dair’ , Oyun Atölyesi’nde Haluk Bilginer ve Güven Kıraç ile birlikte ‘Jeanne d’Arc’ın Öteki ölümü’, Dot Tiyatrosu’nda ‘Böcek oyunlarunda rol aldı.
ROL ALDIĞI OYUNLAR
–Yaşamaya Dair : Dostlar Tiyatrosu – 2013- Devam ediyor
–Ben Bertolt Brecht : Dostlar Tiyatrosu- 2012-Devam ediyor
–Fırtına : William Shakespeare – Talimhane Tiyatrosu – 2010
–Rita’nın Şarkısı : Willy Russel – Adana Devlet Tiyatrosu – 2008
— Vur Yağmala Yeniden : Markc Ravenhill – Tiyatro Dot – 2008
–Böcek : Tracy Letts-Tiyatro Dot – 2006
–Jeanne D’Arc’ın Öteki Ölümü : Stefan Tsanev – Oyun Atölyesi – 2005
–Atları da Vururlar : Horace McCoy – Ankara Devlet Tiyatrosu – 2004
–Hamlet : William Shakespeare – Ankara Devlet Tiyatrosu – 2004
–Gorgo’nun Armağanı : Peter Shaffer – Ankara Devlet Tiyatrosu – 2003
–Şeytanlar : John Whiting – Ankara Devlet Tiyatrosu – 2002
— Üç Kuruşluk Opera : Bertolt Brecht : Ankara Devlet Tiyatrosu – 2002
— Arzu Tramvayı : Tennessee Williams – Ankara Devlet Tiyatrosu- 2000
–Mutlu Son : Bertolt Brecht – Ankara Devlet Tiyatrosu – 1998
–Simyacı : Paulo Coelho – Dostlar Tiyatrosu – 1996
— Kanlı Düğün : Federico Garcia Lorca – Diyarbakır Devlet Tiyatrosu – 1996
— Pazartesi Perşembe : Musahipzade Celal – Diyarbakır Devlet tiyatrosu – 1995
–Kısasa Kısas : William Shakespeare – Diyarbakır Devlet Tiyatrosu -1995
— Onikinci Gece : William Shakespeare – Diyarbakır Devlet Tiyatrosu- 1995
— Zengin Mutfağı : Vasıf Öngören – Diyarbakır Devlet Tiyatrosu – 1994
— Sokak Kedisi Mariulu : Yeşim Dorman – Diyarbakır Devlet Tiyatrosu – 1993
— Mitos Güzeli : Coşkun Irmak – Diyarbakır Devlet Tiyatrosu – 1993
SİNEMA FİLMLERİ: Sis Ve Gece
TV DİZİLERİ: Umutsuz Ev Kadınları (Suzan) – 2013—-, Asi (Süheyle) – 2007-2009, Yuvadan Bir Kuş Uçtu
ALDIĞI ÖDÜLLER
–16.Afife Tiyatro Ödülleri- Yılın En Başarılı, Müzikal Ya da Komedi Kadın Oyuncusu, Ben Bertolt Berecht ; 2012
–17. Sadri Alışık Tiyatro Oyuncu Ödülleri – Müzikal Ya da Komedi Kadın Oyuncusu – Ben Bertolt Berecht ; 2012
— Lions En İyi kadın Oyuncı – Böcek ;2006-2007
— Sanat Kurumu Tiyatro Ödülleri – En İyi Kadın Oyuncu – Şeytanlar; 2002-2003
— Sanat Kurumu Tiyatro Ödülleri – İyi Kadın Oyuncu – Mutlu Son; 1999
— Çırağan Lions- En İyi Sanatçı – Türkan Kahraman Kaptan Ödülü- Mutlu Son; 1998-1999
–Övgüye Değer Kadın Oyuncu – Onikinci Gece; 1995-1996
–Kültür Bakanlığı takdirnamesi; Onikinci Gece
Röportaj: Sabit Doğan
Fotoğraflar : Ozan Kaçmaz
Tüm Hakları www.dogansanat.com’a aittir.
